Tłomackie łączy się z Bielańską na załamaniu tej ostatniej, od którego ku ulicy Długiej jest znacznie szerszą, niż na przestrzeni do placu Teatralnego. Nazwa ulicy prawdopodobnie stąd pochodzi, że doprowadzała do gościńca, łączącego miasto z Bielanami. W początkach drugiej połowy XVI w. była to droga zabudowana domkami drewnianymi i parkanami; zwolna jednak zaczęła się wznosić, chaty ustępowały miejsca dworom, tak, że w r. 1828 drewnianych budowli było tylko dwie, reszta zaś to ozdobne gmachy murowane.
Powyższy tekst i ilustracje stanową fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)