(…) Obok gmachu Konserwatorium rozciąga się obszerny plac, noszący powyższe miano, a łączący się z ulicą Ordynacką i zaułkiem z ulicą Szczyglą. Przy rogu tego placu i ulicy Ordynackiej, przed kilku laty zbudowany został obszerny gmach na pomieszczenie cyrku.
Cyrk Pierwszy wzniesiono tu cyrk stały w Warszawie. Gmach to murowany, z konstrukcją żelazną, pięknie wewnątrz malowidłami ozdobiony, a wzniesiony podług planów budowniczego Wincentego Rakiewicza. Cyrk jest własnością lir. Ludwika Krasińskiego i bywa wynajmowany różnym przybywającym do Warszawy trupom cyrkowym.
Niedaleko cyrku wznosi się t. z. tatersal, rodzaj ujeżdżalni, w której przez czas pewien odbywały się także zabawy publiczne dla dzieci.
Przytułek św. Wincentego a Paulo. Prawie wprost cyrku jest niewielki lecz ładny budynek, mieszczący przytułek utrzymywany przez Towarzystwo Pań św. Wincentego a Paulo na pomieszczenie czasowe 50 dzieci.
Jako ciekawy zabytek przeszłości, służyć może zaułek, wychodzący z ulicy Ordynackiej, zwany ulicą. Wróblą, ciasny, zabudowany drewnianymi domkami parterowymi, gontem kryte. Zamieszkuje tu ludność uboga i żydzi. Jest zamiar przebicia szerokiej ulicy do Foksalu. Uliczka krótka pod kątem prostym łączy się z uliczką Szczyglą, schodzącą się bokiem z Okólnikiem i zakończona bramą, prowadzącą do zabudówań klasztornych św. Kazimierza. Stąd Tamką, obok ulicy nie przechodniej, dziś nazwanej Cichą, dostajemy się na Solec. Uliczka Cicha przez długi czas nie miała urzędowej nazwy i zaliczała się do Tamki, a lud nazywał ją żartobliwie „Mysią“ lub ulicą „Niedochodząc wróć się.“ (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)