(…) Praga dotychczas nie posiada w rzeczywistości kościoła, a nabożeństwo parafialne obszernej parafii, bo przeszło 30,000 katolików liczącej, od lat wielu odbywa się w maleńkiej kaplicy Loretańskiej, nazywanej szumnie kościołem, o którym na właściwym miejscu wspomnimy. Dzisiejszy proboszcz praski ksiądz Ignacy Dudrewicz, zaraz po objęciu zarządu parafii postanowił przystąpić do budowy nowej świątyni. Po uzyskaniu odpowiedniego pozwolenia i gruntu od miasta pod budowę kościoła, rozpoczęto zbierać składki i przystąpiono do ogłoszenia konkursu na projekt nowego kościoła. W warunkach konkursowych przy wskazaniu miejsca pod budowę pomieszczono żądanie, aby kościół mógł objąć 4,000 wiernych, i aby był zbudowany w stylu ostrołukowym t. z. wiślano-baltyckim. Do konkursu stanęło mnóstwo naszych architektów, a palmę pierwszeństwa przyznano projektowi budowniczego Józefa Dziekońskiego. Po otrzymaniu planu powierzono roboty laureatowi po uroczystym poświęceniu kamienia węgielnego przez arcybiskupa warszawskiego ks. Popiela, w asystencji biskupa sufragana ks. Ruszkiewicza, przystąpiono do budowy. Ze względu na grunt ruchomy, trzeba było głęboko zakładać fundamenty, co znacznie powiększyło koszt zamierzony. Budowa z powodu braku funduszów bywa przerywaną, jednakże mury są już pod dachem, pokrytym ceglaną dachówką. Kościół zbudowany będzie z dwiema wieżami od frontu, z obszerną kaplicą przed- pogrzebową, po lewej stronie prezbiterium. Wewnątrz podzielony będzie na trzy nawy, rozdzielone filarami. Kościół buduje się z cegły, z użyciem bardzo obfitym cegły modelowej: przy filarach, oknach, drzwiach i t. p., oraz kamienia, o ile on jest niezbędny. Świątynia po wykończeniu niezawodnie będzie jedną z piękniejszych w Warszawie. Wszystko jednak zależy od rezultatu ofiar na nią składanych. (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)