Kościół Opieki Św. Józefa

(…) Kościół Opieki Św. Józefa, wraz z klasztorem Pa­nien Wizytek. Świątynia ta była pierwotnie w 1054 roku zbudowana z drzewa, a teraźniejsza murowana stanęła w 1760 r. podług planów Józefa Bellotiego. Front kościoła dzieli się na trzy piętra, z których pierwsze jest przyozdo­bione 12-tu kolumnami porządku włosko-jonickiego; drugie zawiera osiem kolumn korynckich, trzecie sześć pilastrów, również korynckich. Całość stylu zbudowaną jest w rococo francuskim. Wnętrze kościoła tego składa się. z prezbiterium i trzech naw, z których boczne niższe są od głównej i dzielą się na kapliczki. Obrazy umieszczone w ołta­rzach na ścianach, pod względem wysokiej wartości sztuki, wszystkie są godne widzenia, a z nich najlepsze: w wiel­kim ołtarzu Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny, pędzla Tadeusza Konicza, słynnego krakowskiego malarza; w bocz­nych: Tajemnice ¡Serca Jezusa i Św. Józef Szymona Czecho­wicza, Św. Franciszek Salezy i Św. Alojzy szkoły włoskiej, oraz wizerunki fundatorki Maryi-Ludwiki i jej małżonka Jana Kazimierza. Na szczególną uwagę zasługują wyroby snycer­skie trzech tabernakulów z drzewa hebanowego, ze srebrnymi ozdobami w guście florenckim, pochodzące z daru założyciel­ki, jako też ambona w kształcie lodzi Piotrowej z rozwinię­tym żaglem na fale rzucona. Z pomników wreszcie należy zwrócić uwagę na posągi: Tadeusza Czaskiego, dłuta Oskara Sosnowskiego i Kazimierza Brodzińskiego, wykonany przez Władysława Oleszczyńskiego, oraz tablice z płaskorzeźbami Juliana Bartoszewicza, dłuta p. Andrzeja Pruszyńskiego i Bo­lesława Podczaszyńskiego, budowniczego, z portretem, dłuta p. Bolesława Syrewicza. W skarbcu klasztornym przechowują się dotąd starożytne i kosztowne aparaty kościelne, piękne obrazy, ręczne hafty i różne pamiątki po Maryi Ludwice. (…)

Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)