(…) Cmentarz ten, położony przy ulicy Młynarskiej pomiędzy cmentarzami Ewangelickim i Żydowskim, z którymi bezpośrednio graniczy, założony został roku 1838 na gruncie odstąpionym przez gminę Ewangelicko – Augsburską. Otwarcie tego cmentarza nastąpiło r. 1840, a obszar jego wynosi 3004 łokci kwadratowych. Od ulicy i cmentarza żydowskiego oddziela go parkan drewniany, od tyłu zaś i strony lewej mur cmentarza Ewangielicko-Augsburskiego. Przy bramie cmentarnej wznosi się skromny dom mieszkalny, zajmowany przez dozorcę cmentarnego. Na cmentarzu, który dzieli się na stary i nowy, znajdujemy kilka pomników godnych uwagi. Cmentarz stary, przypierający do cmentarza Ewangelickiego, zaniedbany i opuszczony. Pomniki jakie tu były porozbijane doszczętnie, a drzewa i krzewy, które groby wyznawców Mahometa ocieniały, wycięto i wyniszczone. Wśród tego grozą przejmującego pustkowia, przechowały się jeszcze dwa pomniki i to chylące się do upadku. Jeden z nich, kolumna na paru stopniach, wznosi się tuż pod murem cmentarza Ewangelickiego, a napis na nim będący objaśnia nas, że tu spoczęły zwłoki: Zacharyasza Kielińskiego, zmarłego w Pizie (Toskania) 1857 roku i małżonki jego Wilhelminy z Pohlensów Kielińskiej. Nieopodal do tego pomnika, pod jedynym tu znajdującym się drzewem, z pośród chwastów i pokrzyw wyłania się tablica kamienna, utkwiona w ziemi a objaśniająca, iż tu spoczął Aleksander Tarak Buczacki, zmarły 1845 roku.
Na pobliskim nowym cmentarzu, utrzymanym staranniej, mogiły zamożniejszych mahometan są ozdobione kamiennymi płytami, na których widnieją tureckie napisy. Zmarli są tu grzebani rzędami: zamożniejsi na prawo od wejścia, ubożsi na lewo. (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)