(…) Ulica Mostowa, spadzista i dość wazka ulica, która swą nazwę nosi od mostu na palach, do którego wiodła. Ze względu na styl budowli istniejących przy tej ulicy, t. j. na ich epokę, wybitnie dzieli się ona na dwie części: górną o kamienicach z nowszym charakterem i dolną od Wisły z cechą znacznie starszą; w tej części najbardziej typowymi są domy oznaczone Nr. 10, 8 i 6, których epokowe ornamentacje do dziś są bardzo dobrze zachowane. W górnej połowie wskutek licznych przebudowali, zatarty został typ pierwotny. — Dom Po Szpitalny. Do dziś utrzymuje się nazwa „Szpitalem“ posesji oznaczonych Nr. 247A i B, a które to gmachy pierwotnie zajęte były przez Szpital św. Łazarza, liczący 320 łóżek. Schronisko to dla cierpiących założył w r. 1590 ksiądz Piotr Skarga; początkowo pozostawał zakład ten pod opieką bractwa Miłosierdzia Bożego, a następnie władz rządowych. Zaznaczyć tu należy, że bractwo Miłosierdzia, zawiązane przez ks. Skargę w Krakowie, a następnie w Warszawie, jest niejako początkiem Towarzystwa Dobroczynności.
Ulica Mostowa, jako łącząca miasto z Pragą, należała do ruchliwszych w mieście, dziś zaś jest cichą, spokojną, a drobny handel i rzemiosła zadowalają w zupełności jej mieszkańców; dawniej wrzały tu życiem sklepy rybaków, sprzedających swój połów oraz sieci, wędki i t. p. przybory; dalej W kramach z płótnem andrychowskiem z ręcznych warsztatów, targowały się głośno mieszczki warszawskie, nie ustępując dobitnością argumentów krupiarzom, którzy osiedli w sklepach górnej ulicy. Dziś zamarł ten ruch, którego nie wskrzesi zamieszkała tu wyrobnicza ludność. U zbiegu z ulicą Boleść, do Mostowej dochodzą jeszcze trzy ulice, a mianowicie: Brzozowa i Bugaj na prawo, a Rybaki na lewo, jeżeli zwróceni jesteśmy ku Wiśle. Kroki nasze kierujemy w pierwszą z wymienionych. (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)