(…) Ulica Dzika ciągnie się od Nowolipek do rogatek Powązkowskich. Od Nowolipek do Gęsiej szczelnie zabudowana, stanowi integralną część dzielnicy żydowskiej. Gmach stojący przy zbiegu ulicy Gęsiej i Dzikiej, (od Dzikiej Nr. 19, hipoteczny 2317) stanowi obecnie Więzienie Wojskowe, dawniej były tu koszary, zwane pospolicie koszarami artylerii albo koszarami Wołyńskimi. Dalej, idąc ulicą Dziką ku Powązkom, spotykamy liczne fabryki kamieniarskie, wykonywające nagrobki na cmentarze nasze, a osiadłe głównie na drodze do największego z cmentarzy naszych, t. j. Powązkowskiego. Kto pragnie jednak prawdziwie piękne dzieło sztuki na grobie postawić, udaje się nie do rzemieślników kamieniarzy, lecz do artystów; należy jednak dla .sprawiedliwości objaśnić, że kilku artystów rzeźbiarzy posiada dziś własne fabryki kamieniarskie. Tuż za rogatkami Powązkowskimi leży cmentarz tegoż nazwiska, na którym mnóstwo złożono ciał w ciągu wiekowego jego istnienia, gdzie pochowano wielu ludzi zasługi i wzniesiono mnóstwo pomników, będących, prawdziwymi dziełami sztuki, lecz opis jego podamy oddzielnie, pomiędzy opisem cmentarzy warszawskich, tu chcemy tylko w kilku słowach .scharakteryzować okolicę miasta, przyległą cmentarzowi. Domy tutaj się znajdujące, jakkolwiek terytorialne, należą do miasta Warszawy i posiadają hipotekę miejską, mają oddzielną, podobnie jak Praga, numerację hipoteczną, z tą różnicą, że domy od Nr. 1 do 19 włącznie należą do gminy, a dopiero od 20 są nieruchomościami warszawskimi, i na całą tę część do miasta należącą, składają się dwie ulice: Powązkowska i Burakowska. Na ulicy Powązkowskiej, idąc od rogatek na lewo, spotykamy kościół cmentarny. (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)