(…) Idąc ku rogatkom po lewej stronie, za żelaznymi sztachetami, w głębi dziedzińca Ogrodu Botanicznego i po prawej jego stronie wznosi się gmach obserwatorium astronomicznego, zbudowany 1823 r. podług planów budowniczego Piotra Aignera, z wielkim kosztem ówczesnego skarbu królestwa. Całe urządzenie wewnętrzne, dokonane zostało według planów Franciszka Armiriskiego, pierwszego dyrektora tego obserwatorium. Przez cały gmach, wznoszący się na kilka pięter, przechodzi słup kamienny, na którym na podstawach marmurowych spoczywają narzędzia południkowe. Zegar astronomiczny, penduły i chronometry są dziełem Gugenmusa, sławnego w początkach naszego wieku zegarmistrza warszawskiego. Ówczesne narzędzia kosztowały przeszło 100,000 złp., a cała budowa około 700,000 złp. Po bokach są dwie wieże, w których znajdują się różne narzędzia do spostrzeżeń potrzebne. W roku 1872 obserwatorium przebudowano i zastosowano do nowych wymagań nauki, przy czym zmieniono nieco na niekorzyść pod względem estetycznym pozór zewnętrzny gmachu. Obserwatorium posiada narzędzia fizyczne i matematyczne w liczbie «koło 100, rozmaitych aparatów przeszło 200, dzieł astronomicznych 1,224, w 2066 tomach, wszystko razem ocenione na sumę 30,582 rs. W jednym z okien obserwatorium na parterze zwraca uwagę zegar, dokładnie regulowany według południka warszawskiego. (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)