(…) Wprost skweru, po drugiej stronie Nalewek, za żelaznymi sztachetami rozciąga się ogród spacerowy, niegdyś zaliczany do najpiękniejszych w mieście. Obecnie, ogród ten od pewnego czasu zaniedbany, staraniem komitetu plantacyjnego przyprowadzono już do pewnego porządku. Ogród Krasińiski był niegdyś ogrodem prywatnym, należącym do pałacu hr. Krasińskich, gdzie dziś mieści się Izba Sądowa Warszawska, a którego front wychodzi na plac Krasiński. Ogród ten założony w r. 1692 ze wspomnianym pałacem na gruntach nabytych od Gizów, Dziajiott.ich i Ifleinpoltów, mieszczan warszawskich. Ma formę prostokątu; przestrzeń zaś jego wynosi 455 łokci długości i 188 łokci szerokości. W swych świetnych czasach miał on piękne szpalery lipowe i grabowe i taras z ziemi usypany, z altanami. W ogrodzie tym były cieplarnie różnego rodzaju, figarnia, zbrojownia i t. d. Po przejściu ogrodu wraz z pałacem na własność rządu i po urządzeniu go stosownym przez ogrodnika Knalfusa, oddano do użytku publicznego d. 1 kwietnia 1708 roku. Dawne szpalery z czasem ustąpiły miejsca szerokim alejom. Były lata, w których cały świat elegancki Warszawy w tym ogrodzie się gromadził, szczególnie w niedzielę, po nabożeństwie w kościele Pijarów. Przez pewien czas modną też była cukiernia Haberkanta, mieszcząca się od ulicy Nalewki, a orkiestra Rajczaka, słynnego muzyka na trąbce, ściągała tu liczną publiczność w godzinach popołudniowych. W przyległym, od ulicy Długiej ładnie urządzonego ogródka pałacu Diickerta, założono w 1824 r. Instytut sztucznych wód mineralnych, gromadzący mnóstwo osób w sezonach: wiosennym i letnim. Później, gdy Warszawa wzrastała w kierunku południowym i zamożniejsza ludność poczęła się osiedlać w nowej dzielnicy przy placu Trzech Krzyży, ogród Krasiński był zapełniony przez najbliższych sąsiadów-żydów z Nalewek, którzy gromadnymi spacerami, wrzaskliwym szwargotem do reszty zniechęcili innych mieszkańców do bywania w ogrodzie. Prócz wejścia od ulicy Nalewek, do ogrodu tego prowadzą jeszcze dwa inne, a mianowicie: od ulicy S-to Jerskiej i od placu Krasińskiego obok pałacu, nie wspominając o komunikacji z sąsiednimi domami prywatnymi. Rozejrzyjmy się teraz po placu Krasińskim.
Plac Krasiński
Plac ten, jeden z największych w mieście, rozciąga się regularnym niemal czworobokiem między dwoma równolegle biegnącymi ulicami : Świętojerską i Długą. Wchodząc z ogrodu na plac Krasiński, spostrzegamy na przeciwległej stronie po za resztkami dawnego gmachu teatru, ciągnącą się dziś wąską uliczkę, niby przedłużenie uliczki Nowiniarskiej; uliczka z czasem po zburzeniu reszty gmachu starego teatru zleje się w jedną całość z placem. (…)
Powyższy tekst i ilustracje stanowią fragment przewodnika po Warszawie: Ilustrowany przewodnik po Warszawie : wraz z treściwym opisem okolic miasta; Andriolli, Michał Elwiro (1836-1893) Ilustracje, Illinicz-Zajdel, Ludomir (około 1858-1904) Ilustracje; Warszawa : Redakcja “Wędrowca”, 1893 (Warszawa : S. Sikorski)