(…) Idąc do Wilanowa przez Mokotów, Wierzbno i Królikarnie, napotykamy Gaj, i wieś Gucin. Nazwę nadał Stan. Potocki na cześć wnuka Augusta (Gucia), którą urobił na Gucin. Dom w Gucinie nie zawiera nic osobliwego, za to na polach znajduje się Gaj, poświęcony pamięci Ignacego i Stanisława Potockich.
Park ten założono w 1817 r. w ten sposób, że wielu znakomitych ludzi zasadzili tu własnymi rękoma drzewa Kto sadził te drzewa można się o tym przekonać z książki, znajdującej się w pałacu Wilanowskim w pokoju Blamarantowym pod szkłem. Nie tylko członkowie rodziny, ale najznakomitsi ludzie śpieszyli tu, aby, sadząc drzewa, okazać hołd wielkim przodownikom nauki i wiedzy.
Nic więc dziwnego, że prócz drzew w parku jest kilka pomników i kamieni z napisami, które świadczą o tym uznaniu, jakiem szczycili się wśród swoich obydwaj Potoccy. Oto jeden z pomników: „Stanisławowi Kostce hr Potockiemu, prezesowi senatu Królestwa Polskiego, w miejscu założonym i ozdobionym przez niego, gdzie w długich i ciężkich cierpieniach swoich, lubił szukać pociechy i ulg, Aleksandra z ks. Lubomirskich Potocka, małżonka, wzniosła tę pamiątkę wdzięczności swojej za spędzone z nim lat 45 w słodkim i szczęśliwym pożyciu, dnia 14go września 1821 r.”
Na jednym z kamieni czytamy: „Dobremu Panu wdzięczni włościanie Dóbr Wilanowskich w dniu 14 września 1821 r.“ W innym miejscu na kamieniu położonym przez Mostowskich: „ Pamięci rzadkich braci i obywateli Ignacego, marszałka W. W. K. L. i Stanisława, prezesa senatu Kr. P. Potockich“.
Na kolumnie czworobocznej: z jednej strony „Maurycy Potocki“, z drugiej „August Potocki“ z trzeciej „Natalja Potocka“, z czwartej „Aleks Potocki wyryć kazał Dziadowi dzieci moich, której łączył cnoty obywatelskie z słodyczą domowego pożycia“ (…)
Willanów, Czerniaków, Morysin, Gucin, Natolin : wraz ze szczegółowym spisem 1000 obrazów z galeryi willanowskiej : ilustrowany przewodnik po Warszawie i okolicach : W. Czajewski, 1893